۲۲ ارديبهشت ۱۳۹۷ - ۲۲:۳۴
کد خبر: ۵۶۴۳۲۸

یادداشت | کمی بدبین باشیم

آقای روحانی در کتاب خودش «امنیت ملی و دیپلماسی هسته‌ای»، آمریکا را به بنز و اروپا را به پیکان تشبیه کرده است.
برجام ۱ برجام

به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، این روزها بحث برجام و خروج آمریکا از آن از مباحث  داغ روز است. کار شکنی‌های آمریکا در مقابل تعهداتش در این سال‌ها  گویای بد عهدی آشکار است. آمریکا عملا از برجام بیرون آمده بود و ظاهرا در این مدت هم فقط  درصدد خرید وقت و بازی دادن ایران بود. مسئولین ما هم آن چنان تمام شرایط این قرارداد کذایی را مو به مو انجام دادند که گویا طرف مقابل، عهد و پیمان سرش می‌شود و او هم به تعهداتش پایبند است.

به نظر می‌رسد که با خروج آمریکا از برجام، عملا معاهده‌ای باقی نمی‌ماند که ایران بخواهد پایبند تعهداتش باشد؛ چرا که این پیمان نامه بین المللی بین ایران و 1+5 بود؛ یعنی وقتی یکی از این‌ها از تعهدی که داده خارج شود، عملا  اعتبار این معاهده از بین رفته است.

با وجود این از عجایب است که آقای رئیس جمهور به جای اینکه قاطعانه در مقابل این عدم تعهد موضع گیری کند، می‌گوید که از این به بعد برجام بین ایران و کشورهای اروپایی است!

حالا با آن‌ها مذاکره شود تا ببینیم که چه عملکردی را خواهند داشت؛ آیا خواسته‌های ایران را تأمین می‌کنند یا خیر؟! اصلا مذاکره با اروپا معنا دارد؟!

آقای روحانی در کتاب خودش «امنیت ملی و دیپلماسی هسته‌ای»، آمریکا را به بنز و اروپا را به پیکان تشبیه کرده و می‌نویسد: «من با بیانی در یک مصاحبه مطبوعاتی در سال ۱۳۸۳ گفتم که ما بین دوچرخه و پیکان مخیر بودیم. دوچرخه غیرمتعهدها و پیکان، همان انگلیس به اضافه فرانسه و آلمان بودند. بنز هم (آمریکا) بود، ولی ما اجازه نداشتیم از آن استفاده کنیم. پس ناچار شدیم بین آن دو، پیکان را انتخاب کنیم. در این حالت، دیگر نباید توقع بنز از ما داشته باشید.»

جا دارد که از ایشان پرسیده شود حالا که اجازه استفاده از بنز به شما داده شد و خیری از آن ندیدید، با چه امیدی می‌خواهید دست به دامن پیکان(اروپا) شوید؟! تجربه را چند بار باید تجربه کرد؟!

از سوی دیگر، بخش مهمی از مفاد برجام و تعهداتی که ایران در قبال آن متعهد شده بود، در مقابل برداشتن تحریم‌ها از سوی امریکا بود. وقتی امریکا از برجام خارج شود؛ یعنی رسما و علنا دیگر هیچ تعهدی -حتی ظاهری و صوری- نسبت به لغو آن تحریم‌ها نخواهد داشت؛ پس عملا هیچ جایگاه و اعتبار حقوقی و منطقی برای برجام باقی نمانده است. اروپا چگونه می‌خواهد تعهدات آمریکا را انجام دهد. اصلا چنین چیزی شدنی است؟! در نتیجه پایبندی ایران به تعهداتش به هیچ عنوان درست نیست و حداقل بوی ذلت پذیری دارد!

دکتر محمدجواد لاریجانی، دبیر ستاد حقوق بشر هم در برنامه «متن - حاشیه» شبکه سوم سیما گفته بود که ایران حداقل باید تا مشخص شدن عملکرد اروپایی‌ها، تعهدات خود را تعلیق کند و  مانع کار بازرسان شود. به نظر می‌رسد که این سخن، منطقی است و می‌تواند از موضع اقتدار و عزت تلقی شود.

بعید است که اروپا طرف ایران را بگیرد

نکته قابل ذکر در این باره این است که کدام انسان عاقل و بصیری می‌تواند بپذیرد که اروپایی‌ها که هم پیمان و شریک آمریکا هستند، آمریکا را رها کنند و طرف ایران را بگیرند. تا چه زمانی باید به کفاری که دشمن ما هستند دلخوش و امیدوار باشیم! آیا وقت آن نرسیده که مقداری هم به آن‌ها بدبین باشیم. خوش‌بینی خوب است، ولی نه به کافر مکار!

خداوند متعال می‌فرماید:«وَ لا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذينَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ وَ ما لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِياءَ ثُمَّ لا تُنْصَرُونَ؛ به كسانى كه[به آيات خدا و پيامبر و مردم مؤمن] ستم كرده‏‌اند، تمايل نداشته و تكيه نكنيد كه آتش[دوزخ] به شما خواهد رسيد و در آن حال شما را در برابر خدا هيچ سرپرستى نيست، سپس يارى نمى‏‌شويد.»(سوره هود/113)

موضع گیری رهبر معظم انقلاب در دیدار با فرهنگیان بسیار مقتدرانه و عزت‌مند بود. امیدواریم که دولت به اروپا خوش‌بین نباشد، روحیه ولایت‌پذیری را در خودش تقویت کند، حافظ عزت و منافع ملی باشد و عملکردی مقتدارانه در مقابل آمریکا و اروپا بروز دهد./999/پ۲۰۰/س

بابک شکورزاده، نویسنده حوزوی 

    

     

 

 

 

ارسال نظرات